Σελίδες

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

ΕΙΔΗΣΕΙΣ - ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

         20 – 10 – 2014
Ο σοβαρός κίνδυνος του λαϊκού παραλογισμού
Πέρα από τις δόσεις των δανείων και την έξοδο από το μνημόνιο, το σοβαρότερο πρόβλημα για την Ελλάδα είναι η πνευματική και πολιτισμική καταστροφή που συντελέσθηκε στην χώρα τα τριάντα τελευταία χρόνια
του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
    Η μεταπολιτευτική διακυβέρνηση της χώρας υπήρξε καταστροφική και οι λόγοι που συνέβαλαν στο γεγονός αυτό είναι συγκεκριμένοι και ενδεικτικοί της τεράστιας ανευθυνότητας των εγχώριων πολιτικών δυνάμεων. Μετά την πτώση της δικτατορίας και σε μιαν Ευρώπη που βρισκόταν σε φάση μετασχηματισμού, η Ελλάδα, χάρη στις προσπάθειες και το αδιαμφισβήτητο κύρος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, είχε την τύχη να γίνει πλήρες μέλος της τότε Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, με πολιτικά κριτήρια, αλλά με την υπόσχεση των υπευθύνων για την
διακυβέρνησή της ότι θα έπρατταν τα δέοντα ώστε η χώρα και οι δομές της να προσαρμοσθούν –στο μέτρο του δυνατού– στην τότε κοινοτική πραγματικότητα.
Το έργο αυτό ήταν τιτάνιο, ωστόσο μπορούσε να επιτευχθεί αν οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας επέλεγαν τον δρόμο της ευρωπαϊκής προσαρμογής και της οικονομικής αναδιάρθρωσης. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν έγινε. Αντίθετα, οι πολιτικές δυνάμεις δημιούργησαν θέμα ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας και κατάφεραν να διαιρέσουν τον ελληνικό λαό, όχι χωρίς σοβαρές αρνητικές συνέπειες για την οικονομία και τις δομές της. Πλήρως ανεύθυνος και τραγικός στις συνέπειές του υπήρξε, από το 1981 και μετά, ο ρόλος του Ανδρέα Παπανδρέου και
του ΠΑΣΟΚ, το οποίο, από την στιγμή που ανήλθε στην εξουσία τον Οκτώβριο του 1981, άρχισε να εφαρμόζει μία οικονομική πολιτική αναδιανομής πλούτου με δανεικά, που σταδιακά οδήγησε στα ακόλουθα τέσσερα, δραματικά σήμερα, φαινόμενα:
*η αποβιομηχάνιση, η αποεπένδυση και ο υπερκαταναλωτισμός,
*η ιδιωτική υπερχρέωση, με παράλληλη υποχώρηση των ιδιωτικών και ξένων άμεσων επενδύσεων,
*η απίθανη εξάρτηση από τις εισαγωγές, με παρασιτοποίηση ισχυρού ποσοστού της κοινωνίας,
*η διόγκωση του Δημοσίου, με παράλληλη άνοδο της διαφθοράς και της παραοικονομίας.
Ακόμα χειρότερα, στο πλαίσιο αυτού του μοντέλου, η αναδιανομή πλούτου με δανεικά υπονόμευσε την μεσαία τάξη γιατί, αφ’ ενός, δημιούργησε νέα τζάκια νεόπλουτων κρατικοδίαιτων και αντιπαραγωγικών τάξεων και, αφ’ ετέρου, οδήγησε μεγάλο τμήμα του πληθυσμού στην πλήρη αδράνεια μέσω δανεικών παρασιτικών εισοδημάτων. Αυτό το τμήμα σήμερα μαστίζεται από την ανεργία, είναι δε ανίκανο να βγει από την κατάσταση αυτή διότι ποτέ δεν εργάστηκε παραγωγικά και στην παρούσα φάση είναι ανεπίδεκτο νέου επαγγελματικού προσανατολισμού.
Από πολιτικής πλευράς, αυτό το τμήμα του πληθυσμού είναι εξαιρετικά επικίνδυνο γιατί εύκολα μετακινείται προς ακραίες πολιτικές παρατάξεις –που σήμερα στην Ελλάδα είναι το αποκαλούμενο φαιοκόκκινο μέτωπο. Το τελευταίο κυριολεκτικά αλωνίζει στην δημόσια διοίκηση και στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα (ΑΕΙ) και αξιοποιεί δύο από τις ωρολογιακές βόμβες που μετά το 1981 τέθηκαν στα θεμέλια της ελληνικής Πολιτείας.
Όπως επισημαίνει ο καθηγητής κ. Γιώργος Πρεβελάκης σε ένα ενδιαφέρον άρθρο του στην εφημερίδα «Εστία», η χώρα βιώνει, πέρα από την οικονομική κατάρρευση, και την πλήρη ανεπάρκεια της δημόσιας διοίκησής της. Στην τελευταία, η από πλευράς του ΠΑΣΟΚ κατάργηση της ιεραρχίας, η εισβολή των κομματικών μηχανισμών και η κατάλυση της αξιοκρατίας διέβρωσαν τις κρατικές υπηρεσίες. Ο κρατικός μηχανισμός, αντί να προστατεύει το Δημόσιο, διαμόρφωσε ίδια συμφέροντα, τα οποία υπερασπίζεται σθεναρά. Έχει ουσιαστικά αυτονομηθεί. Όχι μόνον
δεν συνέδραμε την Πολιτεία για την διαχείριση της κρίσης, όχι μόνον απεδείχθη πλήρως αναποτελεσματικός, αλλά και αντιστάθηκε στις μεταρρυθμίσεις, συχνά με ανυπακοή. Ελλείψει αποτελεσματικού και νομιμόφρονος διοικητικού μηχανισμού, οι προσπάθειες –έσωθεν και έξωθεν– να αντιμετωπισθούν οι συνέπειες από την οικονομική έκρηξη ήταν καταδικασμένες.
Η δεύτερη ωρολογιακή βόμβα είναι η Παιδεία. Υπό την επίδραση αμερικανικών εκπαιδευτικών συρμών και με την υποστήριξη της αριστερής ιδεολογίας, του εκπαιδευτικού συνδικαλισμού και, συχνά, του γονικού νεοπλουτισμού, το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχασε ένα σημαντικό κεφάλαιο από την αποτελεσματικότητά του. Η εκπαίδευση εστίασε στην επαγγελματική ένταξη και, κατά συνέπεια, σε ό,τι θεωρείται ότι την προάγει. Καλλιέργησε κατά το δοκούν τις θετικές επιστήμες, αλλά αγνόησε την ανθρωπιστική διάσταση. Η ιστορία, η γεωγραφία, η
τέχνη, η καλλιέπεια και ο τελετουργικός λόγος παραμελήθηκαν ή διαστρεβλώθηκαν. Η γλωσσική διδασκαλία υποβίβασε την ελληνική σε «χρηστική γλώσσα», με ισότιμο εταίρο την αγγλική –εξ ού και η «τολμηρή» ιδέα της τότε Επιτρόπου και μετέπειτα υπουργού Παιδείας να αναχθεί και η αγγλική σε επίσημη γλώσσα του Έθνους. Το εκπαιδευτικό σύστημα απαξίωσε την παράδοση –γλωσσική και όχι μόνον. Απέτυχε πλήρως να διαπλάσει μελλοντικούς πολίτες οι οποίοι να συμβάλουν παραγωγικά και ανανεωτικά στον βίο και την πολιτεία της Ελλάδος.
Σήμερα, λοιπόν, τουλάχιστον δύο γενεές έχουν διαπαιδαγωγηθεί ελλειμματικά, χωρίς προετοιμασία για τον ρόλο του υπεύθυνου πολίτη. Η πολιτική και κοινωνική σκέψη των περισσότερων νέων Ελλήνων πάσχει από βαθύτατα κενά σε ιστορική, φιλοσοφική και πολιτισμική παιδεία. Οι παλαιές πατριωτικές αναφορές, αντί να προσαρμοστούν στις νέες πραγματικότητες, έχουν απλώς υπονομευθεί. Οι Έλληνες νέοι καλούνται σήμερα να συμμετάσχουν με την κρίση και την ψήφο τους σε εξαιρετικά δύσκολες και σύνθετες συλλογικές αποφάσεις. Οφείλουν να
διακρίνουν ανάμεσα στην πληροφόρηση και την παρα-πληροφόρηση, ανάμεσα στην δημαγωγία και τον πατριωτισμό, ανάμεσα στον λαϊκισμό και την υπεράσπιση των αδυνάτων. Αφοπλισμένοι πνευματικά, πώς να ανταποκριθούν σε τέτοιες προκλήσεις;
Οι πρώτες ενδείξεις είναι ανησυχητικές. Η επιτυχία των ακραίων πολιτικών δυνάμεων στους νέους, κυρίως η κινητικότητα ανάμεσα στα άκρα, αριστερά και δεξιά, δείχνει ότι απουσιάζει το πολιτικό έρμα που μόνον η στέρεη γενική παιδεία μπορεί να προσφέρει. Σήμερα αποκαλύπτεται de facto πόσο καταστροφικά έδρασαν οι παιδαγωγικές θεωρίες που κυριάρχησαν μετά την Μεταπολίτευση. Τί ωφελούν οι «δεξιότητες», όταν απουσιάζουν τα πνευματικά εργαλεία δια των οποίων οι πολίτες ασκούν με σύνεση τα πολιτικά και εκλογικά τους δικαιώματα; Η
δημοκρατία και η πολιτική σταθερότητα αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την οικονομία, πολύ περισσότερο από τις πρακτικές γνώσεις –των οποίων, εξάλλου, η διάρκεια έχει ελαχιστοποιηθεί λόγω των ταχύτατων τεχνολογικών και οικονομικών μετασχηματισμών.
Όπως καταλαβαίνει κανείς, αυτές οι καταστάσεις από κάποιους δημιουργήθηκαν και από κάποιους άλλους συντηρήθηκαν. Και το ερώτημα που τίθεται είναι από ποιους μπορούν να αντιμετωπισθούν και να ξεπεραστούν, όταν στην Ελλάδα του 2014 καιροφυλακτεί η έκρηξη του λαϊκού παραλογισμού. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η σύγχυση των νέων, όταν καθημερινά κατακλύζονται από πνευματικά απορρίμματα και από τον ολοκληρωτικού τύπου λαϊκισμό ανεύθυνων πολιτικών;
Το πρόβλημα είναι τεράστιο. Η σημερινή βαθειά οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική κρίση που διέρχεται η χώρα δεν θα είναι αντιμετωπίσιμη αν αμέσως δεν βρεθούν και δεν εφαρμοσθούν λυσιτελείς δράσεις στο πολιτικό αδιέξοδο. Υπό αυτή την έννοια, τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα και οι επικεφαλής τους ενέχουν τεράστιες ιστορικές ευθύνες και μόνον αν σταθούν επάξια απέναντί τους θα μπορέσουν να αλλάξουν το βαρύ και ενίοτε βορβορώδες κλίμα που διέπει την καθημερινή μας ζωή

Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

ΤΑ ΕΛΓΙΝΕΙΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ ΖΗΤΟΥΝ ΕΠΑΝΑΠΑΤΡΙΣΜΟ

Tuesday, October 14, 2014

ΤΑ ΕΛΓΙΝΕΙΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ ΖΗΤΟΥΝ ΕΠΑΝΑΠΑΤΡΙΣΜΟ

 

Από τη Μελίνα στην Αμάλ: ένα μικρό χρονικό διεκδίκησης

Αν μη τι άλλο την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα υπερασπίστηκαν διεθνείς προσωπικότητες. Τότε ήταν η Μελίνα, τώρα ο Κλούνεϊ και η Αμάλ.
apo-ti-melina-stin-amal-ena-mikro-xroniko-diekdikisis
|
«Ελπίζω να δω τα Μάρμαρα πίσω στην Αθήνα προτού πεθάνω. Αν, όμως, έρθουν αργότερα, εγώ θα ξαναγεννηθώ...» (Μελίνα Μερκούρη)
Τριάντα χρόνια μετά, το αίτημα επιστροφής βρήκε πάλι ένα πρόσωπο διεθνούς ακτινοβολίας στη σταυροφορία για τον επαναπατρισμό των Γλυπτών
Στην εκστρατεία επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα που ξεκίνησε το 1982 η Ελλάδα είχε την ευτυχία να κρατά τη «σημαία» της διεκδίκησης ένα πρόσωπο με διεθνή ακτινοβολία. Η Μελίνα Μερκούρη ήταν ιδανικότερη «προμετωπίδα» μας σ' αυτό τον αγώνα με κομβικό σημείο το επίσημο αίτημα για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα που υπέβαλλε η Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1984 σε Γενική Διάσκεψη της Ουνέσκο.

Από το 1984 και τη Μελίνα στο 2014 και τον Κλούνεϊ

Τριάντα χρόνια μετά, το αίτημα επιστροφής βρήκε πάλι ένα πρόσωπο διεθνούς ακτινοβολίας στη σταυροφορία για τον επαναπατρισμό των Γλυπτών και λίγο αργότερα την, επίσης διάσημη σύζυγό του. Με μια μικρή διαφορά: δεν είναι Ελληνες... Ο Αμερικάνος ηθοποιός, σκηνοθέτης, παραγωγός και σεναριογράφος Τζορτζ Κλούνεϊ ήταν αυτός που άνοιξε νέο «χορό» δηλώνοντας σε μια απρόσμενη στιγμή τον Φεβρουάριο του 2014 ότι είναι «σωστό» και «δίκαιο» να επιστραφούν στην Ελλάδα τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Η απάντηση δόθηκε μάλλον μια ανύποπτη στιγμή σε ερώτηση που δέχτηκε από ελληνίδα δημοσιογράφο για την ταινία του «Μνημείων Ανδρες» (που έχει ως θέμα τη σωτηρία έργων τέχνης από τους ναζί) στο πλαίσιο του 64ου Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Βερολίνου.
«Ηταν μια ερώτηση την οποία αποφάσισα εκείνη τη στιγμή – δεν την είχα σκεφτεί από πριν...», είπε αργότερα η 24χρονη δημοσιογράφος Ελίζα Χριστοδουλίδη που για να καταφέρει, μάλιστα, να μπει μέσα στην αίθουσα της συνέντευξης Τύπου έκανε ελιγμούς «που δεν άρεσαν στους διπλανούς μου...». Σε αντίθεση με εκείνη, ο 53χρονος βραβευμένος με Οσκαρ ηθοποιός φαίνεται ότι είχε μελετήσει το θέμα και είχε πάρει συνειδητά θέση υπέρ του ελληνικού αιτήματος.

Οταν ο Κλούνεϊ μίλησε για τα Γλυπτά: τον λάτρεψαν αλλά και τον μίσησαν

Τόσο συνειδητά που δεν έδειξε να κάνει πίσω όταν οι «ενοχλητικές» δηλώσεις του -μπορεί να χαιρετίστηκαν με ενθουσιασμό από χιλιάδες θαυμαστές του ανά τον κόσμο αλλά- προκάλεσαν πικρόχολα σχόλια βρετανών κυβερνητικών στελεχών. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του επικεφαλούς της Επιτροπής Πολιτισμού Μέσων Ενημέρωσης και Αθλητισμού, Τζον Γουιτινγκέιλ, ο οποίος ουσιαστικά υποστήριξε ότι ο ηθοποιός δεν ξέρει τι λέει.
Ο Τζορτζ Κλούνεϊ μετά τις πρώτες δηλώσεις του ζήτησε δημόσιο διάλογο θυμίζοντας ότι το Βατικανό και το Μουσείο Γκετί έχουν επιστρέψει θησαυρούς στην Ελλάδα
«Είμαι θαυμαστής του Τζορτζ Κλούνεϊ, αλλά σέβομαι το γεγονός ότι πιθανώς δεν γνωρίζει την ιστορία των “Ελγίνειων” Μαρμάρων και το νόμιμο δικαίωμα που έχει η Βρετανία για αυτά. Είναι Αμερικανός. Υποθέτω ότι δεν ξέρει γιατί η Βρετανία απέκτησε τα “Ελγίνεια” Μάρμαρα. Υπάρχει η ισχυρή άποψη ότι πρέπει να παραμείνουν στη Μ. Βρετανία», είχε πει χαρακτηριστικά ο Γουιτινγκέιλ. Οσο για τον δήμαρχο Λονδίνου, Μπόρις Τζόνσον, υπήρξε μάλλον προκλητικός: κατηγόρησε ούτε λίγο ούτε πολύ τον αμερικανό ηθοποιό ότι …υποστηρίζει τη χιτλερική ατζέντα.
Ο Τζορτζ Κλούνεϊ θα μπορούσε να είχε ξεχάσει το ζήτημα -Αμερικάνος είναι, ούτως ή αλλιώς ο άνθρωπος. Ομως, επανέκαμψε μέσα λίγα 24ωρα μετά τις πρώτες δηλώσεις του ζητώντας δημόσιο διάλογο και θυμίζοντας ότι το Βατικανό και το Μουσείο Γκετί έχουν επιστρέψει θησαυρούς στην Ελλάδα. Στο πλευρό του ήταν οι ηθοποιοί Ματ Ντέιμον και Μπιλ Μάρεϊ συμπρωταγωνιστές του στην ταινία «Μνημείων ΄Ανδρες». Για το θέμα τοποθετήθηκε και ο Μπιλ Μάρεϊ, τονίζοντας ότι τα Μάρμαρα του Παρθενώνα «πέρασαν πολύ καλά εδώ (εννοώντας το Βρετανικό Μουσείο), αλλά στο Λονδίνο επικρατεί συνωστισμός. Υπάρχει πολύς χώρος εκεί στην Ελλάδα. Η Αγγλία μπορεί να αναλάβει πρωτοβουλία και να αφήσει την τέχνη να επιστρέψει εκεί από όπου προήλθε». Και κατέληξε με χιούμορ που άφησε εμβρόντητους τους Βρετανούς: «Οι Ελληνες είναι πολύ γενναιόδωροι. Θα τα δάνειζαν καμιά φορά»...

Η περίφημη δημοσκόπηση του Guardian: 88% υπέρ επιστροφής

Στις 12 Φεβρουαρίου 2014 ο Guardian διενήργησε δημοσκόπηση μέσω Διαδικτύου για το τον επαναπατρισμό ή όχι των Γλυπτών του Παρθενώνα. Τα αποτελέσματα ήταν αποστομωτικά: Το 88% των ερωτηθέντων θεώρησαν ότι η Βρετανία πρέπει να επιστρέψει τα Γλυπτά στην Αθήνα και μόλις ένα 12% ήταν αρνητικό με τον επαναπατρισμό τους.
Λίγους μήνες αργότερα θα αποδεικνυόταν ότι πίσω από τη θέση του, κατά τ' άλλα μαχητικού και σκεπτόμενου Τζορτζ Κλούνεϊ -μεταξύ άλλων και σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανά τον κόσμο- ήταν η Αμάλ Αλαμουντίν. Η 36χρονη λιβανέζικης καταγωγής δικηγόρος, επίσημα αρραβωνιασμένη με τον Κλούνεϊ από τον περασμένο Απρίλιο, δεν κατάφερε μόνο να «τυλίξει» τον διασημότερο εργένη του πλανήτη αλλά, όπως υποστηρίχθηκε, να του κάνει και μια μικρή ... πλύση εγκεφάλου σε σχέση με το ελληνικό ζήτημα.

Telegraph: Αναζητήσατε τη γυναίκα…

«Οταν ο Τζορτζ Κλούνεϊ αναφέρθηκε στην επιστροφή των “Ελγίνειων” Μαρμάρων στην Ελλάδα νωρίτερα φέτος η αιφνίδια αυτή παρέμβασή του προκάλεσε έκπληξη σε πολλούς θαυμαστές του και θλίψη μεταξύ βουλευτών που αντιτίθενται στην άποψή του. Τώρα αποδεικνύεται ότι το ενδιαφέρον του ηθοποιού μπορεί να σχετίζεται από την ευαισθησία που δείχνει στο ελληνικό αυτό ζήτημα η σύζυγός του», σημειώνει το άρθρο της Telegraph.
Η νέα κυρία Κλούνεϊ αποδεικνύει και εμπράκτως το ενδιαφέρον της για το ελληνικό ζήτημα με το ταξίδι της στην Ελλάδα από τη Δευτέρα 13 έως την Πέμπτη 16 Οκτωβρίου για να διαμηνύσει τις θέσεις της υπέρ της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα
Αλήθεια ή όχι, γεγονός παραμένει ότι η διεθνώς διάσημη δικηγόρος που παντρεύτηκε στα τέλη Σεπτεμβρίου στη Βενετία τον αμερικάνο σταρ έχει μια υπολογίσιμη «φαιά ουσία».  Η Τζούλια Ρόμπερτς την έχει αποκαλέσει «όμορφη» και «έξυπνη». Ο δικηγόρος Μαρκ Στήβενς που την προσέλαβε να εκπροσωπήσει τον ιδρυτή του WikiLeaks, Τζούλιαν Ασανζ, έχει επίσης πει γι' αυτήν: «Είναι μια υπέροχα φωτισμένη γυναίκα, είναι ανεξάρτητη, έχει ένα μυαλό Ρολς-Ρόις και κοινωνικές ικανότητες για να ... πεθάνει κανείς. Είναι φοβερή!». Κι ο σύζυγός της απλά έχει δηλώσει ότι: «Είναι η πιο σέξι δικηγόρος για τα ανθρώπινα δικαιώματα στον κόσμο».
Καλλιεργημένη, όμορφη, ακτιβίστρια και σκεπτόμενη, η νέα κυρία Κλούνεϊ αποδεικνύει και εμπράκτως το ενδιαφέρον της για το ελληνικό ζήτημα με το ταξίδι της στην Ελλάδα από τη Δευτέρα 13 έως την Πέμπτη 16 Οκτωβρίου για να διαμηνύσει τις θέσεις της υπέρ της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα. Την Αμάλ Αλαμουντίν, που θα έχει συναντήσεις με τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, και τον υπουργό Πολιτισμού, Κώστα Τασούλα, θα συνοδεύει ο Τζόφρι Ρόμπερτσον «αφεντικό» της στο δικηγορικό γραφείο Doughty Street Chambers του Λονδίνου και ο πρόεδρος του παγκόσμιου συνδέσμου για την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα, Ντέιβιντ Χιλ.

Η επίσημη δήλωση του δικηγορικού γραφείου της Αλαμουντίν

Αργά σήμερα το απόγευμα, 4 ημέρες πριν φτάσει στην Ελλάδα η σύζυγος του Τζορτζ Κλούνεϊ, η ακτιβίστρια δικηγόρος Αμάλ Αλαμουντίν μαζί με τον επικεφαλής της νομικής εταιρίας με την οποία συνεργάζεται, της Doughty Street Chambers, δόθηκε δελτίο Τύπου για την επίσκεψή τους. Απ' αυτό, γίνεται σαφές ότι η ίδια η ελληνική κυβέρνηση έχει απευθυνθεί στη νομική εταιρία και αναφέρεται ότι έχει οριστεί πρόγραμμα συναντήσεων ώστε να συζητηθεί ο τρόπος που μπορεί να διεκδικηθεί η επιστροφή. 
«Οι δικηγόροι της εταιρίας Doughty Street, Geoffrey Robertson, QC, και  Amal Alamuddin Clooney θα πραγματοποιήσουν επίσκεψη στην Αθήνα στις 13 με 16 Οκτωβρίου 2014, μετά από πρόσκληση της ελληνικής κυβέρνησης σχετικά με τα γλυπτά του Παρθενώνα, τα οποία βρίσκονται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο. Το 2006 ο κύριος Robertson ηγήθηκε νομικά της πρωτοβουλίας να επιστραφεί στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας η σορός του Αβορίγινα της Τασμανίας. Ο κ. Robertson και η κ. Clooney κλήθηκαν πρώτη φορά από την Ελληνική Κυβέρνηση να παράσχουν τις νομικές συμβουλές τους για το θέμα των Μαρμάρων το 2011. Θα παραστούν σε μια σειρά συναντήσεων που ορίστηκαν να γίνουν κατά τη διάρκεια της παραμονής τους, με κυβερνητικούς αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού, κ. Αντώνη Σαμαρά, και του Υπουργού Πολιτισμού, κ. Κωνσταντίνου Τασούλα», αναφέρει η ανακοίνωση.
«Δεν φτάνει που έκλεψε τον πιο περιζήτητο εργένη του κόσμου, απ' ό,τι φαίνεται η κυρία Κλούνεϊ θέλει να κλέψει τα πιο περιζήτητα μάρμαρα του κόσμου (...)», έγραψαν οι Times

Το «κάρφωμα» των Times

«Δεν φτάνει που έκλεψε τον πιο περιζήτητο εργένη του κόσμου, απ' ό,τι φαίνεται η κυρία Κλούνεϊ θέλει να κλέψει τα πιο περιζήτητα μάρμαρα του κόσμου. Ή, ανάλογα πώς το βλέπει ο καθένας, να τα ελευθερώσει», αναφέρουν με τη σειρά τους οι Times σε δημοσίευμα με το οποίο «καρφώνουν» την Αμάλ Αλαμουντίν λίγα 24ωρα πριν έρθει στην Ελλάδα. Το άρθρο συνεχίζει λέγοντας ότι «η Αμάλ, μόλις μια εβδομάδα μετά το γάμο της, στρέφει την προσοχή της μακριά από τον σαν Έλληνα θεό συζυγό της, προς τα - κυριολεκτικά πιο σμιλεμένα - μάρμαρα του Έλγιν, συμβουλεύοντας την ελληνική κυβέρνηση για την επιστροφή τους». 
Θα υπάρξει αποτέλεσμα στις συναντήσεις των Βρετανών δικηγόρων με τους κ.κ. Σαμαρά και Τασούλα που, σημειωτέον, δεν έχουν οριστικοποιηθεί ποια μέρα και ώρα θα είναι; Οπως και να έχει το πράγμα, η επίσκεψη της φρεσκοπαντρεμένης Αμάλ Αλαμουντίν Κλούνεϊ στην Ελλάδα θα πάρει διεθνή δημοσιότητα. Για το αν θα ωφελήσει το ελληνικό αίτημα δεν μένει παρά να το δούμε…