Σελίδες

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

GREEK SURNAMES: Διάλεξη του Ν. Λυγερού: "Tα νέα δεδομένα για την Κ...

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΘΛΙΒΕΡΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ,ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΕΝΘΥΜΟΥΜΕΘΑ


ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΘΛΙΒΕΡΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ,ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΕΝΘΥΜΟΥΜΕΘΑ

 Η  ΠΑΡΑΚΑΤΩ  ΙΣΤΟΡΙΚΗ  ΣΕΛΙΔΑ  ΤΗΣ   ΕΥΡΩΠΗΣ  ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ  ΝΑ  ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΤΕΙ  ΑΝΕΞΥΤΗΛΑ  ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ  ΤΩΝ  ΗΓΕΤΩΝ  ΤΗΣ  ΕΥΡΩΠΗΣ  ΓΙΑ  ΝΑ  ΕΝΘΥΜΟΥΝΤΑΙ  ΟΤΙ  ΟΤΑΝ  ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ   Η  ΔΜΟΚΡΑΤΙΑ, Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ  ΤΩΝ  ΛΑΩΝ,  Ο ΑΜΟΙΒΑΙΟΣ  ΣΕΒΑΣΜΟΣ   ΤΩΝ  ΕΘΝΩΝ  ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ  Η ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ  ΤΗΣ  ΕΞΟΥΣΙΑΣ   ΤΩΝ  ΙΣΧΥΡΩΝ   [ ΠΡΟΣΟΧΗ  ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ   ΕΚΔΗΛΗ  ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΑΥΤΟΥ  ΤΟΥ  ΕΙΔΟΥΣ ], ΤΟΤΕ   ΕΧΟΥΜΕ  ΕΝΑΡΞΗ  ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΩΝ  ΓΙΑ  ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ  ΝΕΑΣ  ΔΡΕΣΔΗΣ.
    ΣΥΝΕΠΩΣ  ΟΙ   ΛΑΟΙ  ΤΗΣ  ΕΥΡΩΠΗΣ   ΝΑ  ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ  ΤΑ   ΜΕΤΡΑ  ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΑ ΟΠΟΙΟΑ   Η  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ  ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ  ΓΙΑ ΤΟΝ  ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ  ΤΗΣ  ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ  ΤΩΝ  ΗΓΕΤΩΝ  ΤΟΥΣ  [ ΚΥΡΙΩΣ ΟΤΑΝ  ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΑΙ  ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ  ΚΡΙΣΗ  ΣΤΙΣ  ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ]   ΟΤΑΝ  ΚΑΙ ΕΑΝ  ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ   Η  ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ  ΑΥΤΗ.
{{ ΚΡΑΥΓΗ  ΑΓΩΝΙΑΣ  ΑΠΟ  ΤΗΝ  ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ  ΜΑΣ. }}

 ==============================================
-ANAMETAΔOΣH                            

AdTech Ad Η Δρέσδη τότε και τώρα: Η πόλη που "σβήστηκε" απο το χάρτη από "βομβαρδισμό Αρμαγεδδών" το 1945.
Έχουν περάσει 70 χρόνια από τους βομβαρδισμούς της Δρέσδης οι οποίοι ξεκίνησαν στις 13 Φεβρουαρίου του 1945 και δεν σταμάτησε παρά μετά από 37 ώρες.
Την επίθεση, διέταξε ο στρατάρχης της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας Sir Arthur "Bomber" Harris και επικρίθηκε καθώς δεν έπληξε μόνο στρατιωτικούς στόχους αλλά και περιοχές αμάχων με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους χιλιάδες αθώοι.
Σε δυο αεροπορικά κύματα, παρά τη νύχτα και τη συννεφιά, 805 συμμαχικά βομβαρδιστικά σκόρπισαν καταιγισμό φωτιάς στη γερμανική πόλη. Η γη σείστηκε από 1.182 τόνους εμπρηστικών βομβών και 1.478 τόνους εκρηκτικών που έκαψαν συθέμελα την Δρέσδη. Το επόμενο πρωί 311 αμερικανικά βομβαρδιστικά Β-17 αποτελείωσαν την πόλη.
Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία, 25.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τον βομβιστικό κάτι που βλέπουμε και από τις φωτογραφίες του παρελθόντος που δείχνουν πτώματα στοιβαγμένα στους δρόμους και συντρίμμια.
Η εκμετάλλευση του βομβαρδισμού ξεκίνησε ήδη την επόμενη ημέρα από τη ναζιστική ηγεσία, που φούσκωσε τον αριθμό των νεκρών και ουσιαστικά συνεχίζεται ακόμη και σήμερα από τις ακροδεξιές οργανώσεις
Ο στόχος των βομβαρδισμών φαίνεται ότι ήταν λιγότερο καθαρά στρατιωτικός και περισσότερο ψυχολογικός -αρκετοί ιστορικοί αμφισβητούν την πραγματική του σημασία στην έκβαση του πολέμου.
Σήμερα η πόλη είναι μια ζωντανή κοινωνία. Αποκαλείται Φλωρεντία του βορρά για τις εκκλησίες και τα κτίρια στιλ μπαρόκ στις όχθες του Έλβα.
Το 2004 η Ουνέσκο ανακήρυξε τη Δρέσδη, όπως και την περιοχή της κοιλάδας του Έλβα, μνημείο πολιτιστικές κληρονομιάς.
=====================================================================

Out of the ashes: Seventy years after the Allies dropped 3,900 tonnes of explosives on Dresden, then-and-now pictures reveal how the city recovered from near-obliteration

  •  Allied Forces dropped 3,900 tonnes of explosives over Dresden during four raids on 13th-15th February 1945
  • The bombings on the east German city destroyed 1,600 acres of its centre, killing an estimated 25,000 people
  • The resulting firestorm that engulfed the city centre is said to have reached temperatures of over 1,500C
By Sara Malm for MailOnline
Published: 21:43 GMT, 12 February 2015 | Updated: 08:08 GMT, 13 February 2015
These images show the blossoming of Dresden in east Germany from the ruins of the Allied bombings towards the end of World War II.
British and American bombers dropped 3,900 tonnes of explosives on the Saxony city during four raids on 13th-15th February 1945, killing an estimated 25,000 people and reducing the city to rubble.
The bombing, ordered by Royal Air Force marshal Sir Arthur 'Bomber' Harris, was widely criticised because of 'blanket bombing' which hit civilian areas as well as military targets - killing thousands of innocents.
=====================================================================
  • Getty Images
    ========================================================================
     
  • Getty Images
    ============================================================================
     
  • Getty Images

     =========================================================================
  • Getty Images

    ========================================================================= 
  • Getty Images

    ==========================================================================
     
  • Getty Images
    =========================================================================
     
  • Getty Images
    ================================================================================
     
  • Getty Images

     =============================================================================
      
  • Getty Images

    ============================================================================ 
  • Getty Images
    ===========================================================================
     
  •  
     ==========================================================================

    -Getty Images
  • Getty Images

    ============================================================================= 
  • Getty Images

    ============================================================================
     
  • Getty Images-
     =============================================================================
     
  • Getty Images-

    ===========================================================================
     
  • Getty Images

     ==============================================================================
ΠΗΓΗ: dailymail.co.uk



 
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΥΡΩΠΗ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΠΟΔΙΔΕΙ - ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΟΥ

 Διάλογος Μηλίων και Αθηναίων ή το δίκαιο του ισχυρού και η αλαζονεία της εξουσίας

     
     
     Το 416 π.Χ. και ενώ βρίσκεται σε ισχύ η Νικίειος Ειρήνη(421π.Χ.), την οποία  είχαν υπογράψει οι Αθηναίοι και οι Σπαρτιάτες, κλείνοντας με αυτήν, την πρώτη φάση του Πελοποννησιακού πολέμου, οι Αθηναίοι επιχείρησαν να εκβιάσουν τους Μήλιους για  να μπουν στην Αθηναϊκή Συμμαχία. Οι Μήλιοι λόγω της δωρικής καταγωγής τους και θεωρώντας εαυτούς συγγενείς με τους Σπαρτιάτες είχαν κρατήσει ουδέτερη στάση στον Πελοποννησιακό Πόλεμο (431-404 π.Χ.).

    Οι Αθηναίοι, με τριάντα δικά τους καράβια, έξι Χιώτικα και δύο Λεσβιακά, και με χίλιους διακόσιους οπλίτες, τριακόσιους τοξότες και είκοσι ιπποτοξότες Αθηναίους και περίπου χίλιους πεντακόσιους οπλίτες συμμάχους νησιώτες, εκστρατεύσανε εναντίον των Μηλίων και με την απειλή της βίας ζητούσαν να διαπραγματευτούν την προσχώρηση της Μήλου στην αθηναϊκή «συμμαχία».

    Ο Θουκυδίδης, ο υπέρτατος αυτός ιστορικός, στο 5ο κεφάλαιο της Ιστορίας(Ξυγγραφής) του, διασώζει και αφηγείται τον  διάλογο  Μηλίων και Αθηναίων, ο οποίος αποτελεί τον πυρήνα της επιστημονικής μελέτης των διεθνών σχέσεων.

    Στον διάλογο, οι Αθηναίοι, αφού εξηγήσουν  στους Μήλιους  ότι θεωρούν επικίνδυνους  για την ηγεμονία τους όσους νησιώτες δεν έχουν ακόμα υποτάξει και ότι η συζήτηση που κάνουν, δεν μπορεί να στηριχτεί στην έννοια του δικαίου αλλά στο συμφέρον του ισχυρότερου, τους προτείνουν να  υποταχθούν στην αθηναϊκή ηγεμονία. Με κυνικό τρόπο, οι Αθηναίοι λένε στους Μήλιους , πως δεν τους ενδιαφέρει η φιλία τους, αλλά αντιθέτως  προτιμούν το μίσος τους, που θα είναι  η απόδειξη της δύναμής τους πάνω στους συμμάχους και τους υποτελείς τους.

    Οι Μήλιοι απαντούν πως αν οι Αθηναίοι  αναλαμβάνουν  τόσο μεγάλους κινδύνους για να μην καταλυθεί η εξουσία τους  κι αν οι υπόδουλοι διακινδυνεύουν τόσο πολύ για να απαλλαγούν από αυτήν, τότε αυτοί που είναι  ακόμα ελεύθεροι , θα θεωρηθούν τελείως ανίκανοι και δειλοί, αν δεν φτάσουν στα έσχατα ώστε να μην υποδουλωθούν.

    «Δεν χρειάζεται καθόλου να φτάσετε στα έσχατα, αν σκεφτείτε φρόνιμα. Διότι δεν αγωνίζεστε περί αρετής εναντίον ίσων αντιπάλων, όποτε θα ήταν ντροπή να υποχωρήσετε, αλλά αγωνίζεστε για τη σωτηρία σας. Επομένως δεν πρέπει να αντισταθείτε σε πολύ ανώτερούς σας». Ανταπαντούν οι Αθηναίοι για να λάβουν την εξής απάντηση των Μηλίων:

    «Ωστόσο καμιά φορά το αποτέλεσμα του πολέμου εξαρτάται από την τύχη και όχι από την υπεροχή δυνάμεων. Αν τώρα εμείς, αμέσως χωρίς αντίσταση υποχωρήσουμε, δεν έχουμε καμιά ελπίδα σωτηρίας. Αν  όμως αντισταθούμε, υπάρχει ελπίδα να σωθούμε».

    Ο διάλογος παρουσιάζεται από τον Θουκυδίδη με πολύ παραστατικό τρόπο, θυμίζοντας επεισόδιο αρχαίας τραγωδίας. Οι  Μήλιοι αφού συζήτησαν μεταξύ τους έδωσαν στους αλαζόνες  Αθηναίους την εξής περήφανη απάντηση:

    «Ούτε την αρχική μας απόφαση αλλάζουμε ούτε θα επιτρέψουμε να καταργηθεί μέσα σε λίγο χρόνο η ελευθερία μιας πόλης που κατοικείται εδώ και εφτακόσια χρόνια. Πιστεύοντας  στην καλή τύχη εκ μέρους των θεών και στη βοήθεια των ανθρώπων και ιδιαίτερα των Σπαρτιατών, θα προσπαθήσουμε να τη σώσουμε. Σας ζητάμε να φύγετε από τη χώρα μας. Είμαστε φίλοι και με σας και με τους Σπαρτιάτες. Ας κάνουμε μεταξύ μας συνθήκες ωφέλιμες  και για τους δυο μας»

    Η απάντηση των Αθηναίων ήταν άμεση, κυνική και ρεαλιστική:

    «Όπως φαίνεται από την απόφασή σας, μόνο εσείς από όλους τους ανθρώπους πιστεύετε ότι τα μέλλοντα είναι πιο σίγουρα από αυτά που βρίσκονται μπροστά στα μάτια σας. Βλέπετε να πραγματοποιούνται τώρα τα αόρατα, επειδή αυτό επιθυμείτε. Θα αποτύχετε οικτρά παραδομένοι στις ελπίδες σας, στην τύχη και στους Σπαρτιάτες».

    Η πολιορκία της Μήλου ξεκίνησε αμέσως, για να τελειώσει το χειμώνα του επόμενου έτους, όταν οι Μήλιοι εξαντλημένοι από την πείνα αναγκάστηκαν να  συνθηκολόγησαν άνευ όρων. Οι Αθηναίοι σκότωσαν όσους Μήλιους ενήλικους έπιασαν,  έκαναν δούλους τα παιδιά και τις γυναίκες και έστειλαν στο  έρημο νησί, πεντακόσιους  αθηναίους  κληρούχους για να το κατοικήσουν.

    Οι Μήλιοι, αδύναμοι μπροστά σε δυνατούς, επικαλούμενοι τη δικαιοσύνη, διαπίστωσαν με τραγικό τρόπο, πόσο «δίκιο έχει ο δυνατός», ανεξάρτητα από το ότι πιθανότατα και αυτός να συντριβεί από όλους όσους συνέτριψε ή εκμεταλλεύτηκε. Η συμπεριφορά των Αθηναίων προς τους Μήλιους το 416 π.Χ.  ήταν  συνέπεια οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών παραγόντων που διαμόρφωσαν τη συνείδηση των Αθηναίων πολιτών έτσι που κίνητρα δράσης και κριτήρια απόφασης να είναι η διατήρηση και αύξηση της εξουσίας, η δίψα για δύναμη και  η χωρίς έλεος  χρήση της βίας. Η ανθρώπινη συνείδηση  διαμορφώνεται από τους θεσμούς και την εκάστοτε χρονική στιγμή που θα την επικαλεστούν για να διαμορφωθεί αυτό που καλούμε πολιτικό ήθος.

    Ο Θουκυδίδης με τον διάλογο Μηλίων και Αθηναίων ίσως  θέλησε να παρουσιάσει τη δική του εκδοχή για τη μεταμόρφωση της Αθηναϊκής Συμμαχίας σε ηγεμονία και εν τέλει σε τυραννίδα. Θυμίζει το τρίπτυχο της δραματικής ποίησης, Ύβρις-Τύσις-Νέμεσις. Η Νέμεση για τους Αθηναίους ήρθε  λίγο αργότερα στη Σικελία και κορυφώθηκε  με την ήττα  του αθηναϊκού στόλου στους Αιγός Ποταμούς, το 404 π.Χ.. Η  Αθήνα κρύφτηκε πίσω από τα τείχη του Πειραιά. Οι Αθηναίοι είχαν χάσει τον στόλο τους και τη δυνατότητα ανεφοδιασμού της πόλης τους και η λιμοκτονία ήταν θέμα μόνο μηνών. Οι Αθηναίοι τρομοκρατούνται από τη σκέψη ότι αυτά που είχαν κάνει σε άλλες πόλεις στη διάρκεια του πολέμου, σκοτώνοντας τους άντρες και υποδουλώνοντας τα γυναικόπαιδα, θα έπρεπε να τα υποστούν τώρα και οι ίδιοι. Η Σπάρτη, όμως, διάλεξε μια διαφορετική τύχη για την Αθήνα. Το πιο σημαντικό στο τέλος του πολέμου δεν ήταν το ότι νίκησαν οι Σπαρτιάτες, αλλά το ότι επέλεξαν, για τις δικές τους πολιτικές σκοπιμότητες,  να μην καταστρέψουν την Αθήνα.

    Ο διάλογος Μηλίων και  Αθηναίων διδάσκει αιώνια, πως η   «Ύβρις» μιας Υπερδύναμης φέρνει νομοτελειακά τη Νέμεση, γιατί καμιά υπερδύναμη δεν είναι κυρίαρχη για πάντα και η σθεναρή αντιπαράταξη των μικρών λαών απέναντι στην ξεδιάντροπη αλαζονεία των πάνοπλων ισχυρών, στο τέλος δικαιώνεται!

    Ιωάννα Μπισκιτζή

    Λέκτορας κλασικής φιλολογίας

     

    Πηγές: Θουκυδίδου Ιστορίαι, Ε’ τόμος, μεταφρ.Ελευθερίου Βενιζέλου

    C. Mosse, Το τέλος της Αθηναϊκής δημοκρατίας, Παπαζήσης, 1978

    Β. Κρεμμυδά –Σοφ. Μαρκιανού, Ο Αρχαίος Κόσμος, Αθήνα 1982

    Θουκυδίδης και σύγχρονες διεθνείς σχέσεις, Παναγιώτης Ήφαιστος, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Σπουδών, εκδ. Ποιότητα

     

    Μοιραστείτε το:
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΕΣΘΑΙ - ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΤΑΣΙΟΣ

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

, ΘΡΗΣΚΕΙΑ -ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΥΤΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΞΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.


ΤΣΑΜΗΔΕΣ ΚΑΙ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ. Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!!

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)